Ons tweede weekje hier in Pokhara zit er alweer op. Afgelopen weekend zijn we weer naar Lake Side gegaan om even te ontspannen. Ook hebben we lootjes getrokken voor kerst. In plaats van lootjes bij Sinterklaas doen wij het hier nu bij Kerst. Op eerste kerstdag gaan we uiteten bij een leuk restaurant en gaan we cadeaus met gedicht geven aan elkaar. We hebben geregeld dat we bij de openhaard kunnen zitten in een restaurant om het echte kerstgevoel te creëren. Ook hebben we nog kerstmutsen gekocht en doen we allemaal een lekkere kersttrui aan. Na het trekken van de lootjes zijn we allemaal een beetje onze eigen kant op gegaan om cadeaus te kopen.

Zondag zijn Jur en ik voor een kleine spa-dag gegaan. We zijn naar een schoonheidssalon gegaan en hebben daar een massage gehad. Ik heb ook mijn benen laten harsen. De vrouw wist alleen niet hoe de hars strips werkte. Ik zag dat het Feet-strips waren. Die hebben we in Nederland ook gewoon. Ik heb haar dus uitgelegd hoe het moest en toen kon zij het uitvoeren. Hierna hebben we een massage genomen. Een Nepalese massage. Het was een fijne massage. We werden 1 uur gemasseerd van top tot teen. Na de massage zijn Jur en ik nog lekker op een terras in de zon wat gaan drinken.

Mijn laatste weekje hier in het ziekenhuis zit er dus op. We hebben deze week op 2 afdelingen meegelopen. De emergency en weer de Post-OP. Dinsdag en woensdag waren we op de emergency. Dinsdag was een spannende en interessante dag terwijl woensdag een saaie langzame dag was. Dinsdag zijn er 2 spannende casussen langsgekomen. Een vrouw die een aneurysma had gehad. Ze was helemaal buiten bewustzijn en de vraag is nog maar of ze echt uit haar coma komt. Haar hersenbloeding was groot! Ze is hierom naar een gespecialiseerd ziekenhuis gebracht in Pokhara. Wij weten dus jammer genoeg niet hoe het is afgelopen met haar. De andere interessante casus was een vrouw van rond de 30 jaar. Ze kwam verlamd binnen. Je kon zien dat ze het allemaal wel zag, maar ze kon niet reageren of bewegen. Langzaam aan kwam dit weer terug. Toen ze weer kon praten raakte ze helemaal in paniek en vroeg waar haar baby was. Ze had 4 weken geleden een keizersnede gehad en was weer 3 weken thuis. Tijdens het geven van de borstvoeding was ze weggevallen. Niet gek dus dat ze gelijk vroeg naar haar baby. De baby werd erbij gehaald en toen ze hem had gezien was het weer goed. Ze wou echter niet behandeld worden met medicijnen, omdat ze geloofd in kwade geesten. Iemand vanuit de hemel zou zorgen dat het goed zou komen met haar. Er is dus niet echt onderzoek gedaan kunnen worden naar wat het nou was. Wij denken dat ze een bloedvergiftiging heeft. Aan het einde van de dag is ze gewoon zelf weer naar huis gegaan en kon alles weer bewegen. Heel raar, maar wel interessant.

Woensdag hebben we heel de dag gezeten. Ik heb een paar hartfilmpjes kunnen maken bij vrouwen, maar dat was het dan ook wel. Er zijn die dag geen spoedgevallen binnengekomen. Wel een paar breuken. Hier mogen wij alleen niks mee. De botbreuken waren wel allemaal veroorzaakt in het verkeer. 1 was aangereden door een auto, 1 van zijn scooter afgereden, 1 aangevallen door een buffel en 1 ontweek een hond en ging zelf onderuit.

Elke ochtend als we naar het ziekenhuisje lopen stinkt het heel erg. Ze hebben hier niet echt prullenbakken op straat staan dus alles wordt hier maar op de grond gegooid. ’s Ochtends wordt dit dus allemaal verbrand. Dit gebeurd gewoon op straat door middel van een klein vuurtje. Plastic wordt daar dus ook bij verbrand. Dat stinkt heel erg. Ze zitten dan wel gezellig met ze alle om het vuurtje heen zich op te warmen voor de dag.

Jur en ik hebben besloten om een trekking hier te gaan doen. We gaan de Annapurna Base Camp trekking doen. Dit houdt in dat we in 8 tot 10 dagen naar het Annapurna Base Camp gaan lopen. Dit ligt op 4130 meter hoogte. We komen tijdens deze trekking door 4 verschillend landschappen. Oerwoud, rotsen, sneeuw en lage struiken. We gaan dit natuurlijk wel met een gids doen. 5 januari zijn wij klaar hier met stage. De planning is om dan 8 januari te beginnen aan de trek. In januari is het het koudste op de Annapurna. Dit houdt dus in dat we ons goed moeten aankleden en we veel sneeuw gaan zien. De kans bestaat ook dat we niet het Base Camp bereiken omdat de weg te besneeuwd kan zijn. Ik heb er nu al super veel zin in.

Een paar weken geleden waren de Nepalese verkiezingen. Dit was op het moment dat wij vanuit Amppipal naar Pokhara zouden gaan. Donderdag waren de verkiezingen en zaterdag gingen wij terug. Dit hebben we ook gedaan, omdat we donderdag niet weg zouden komen uit Amppipal en gevaarlijk kon zijn. Op de dag van de verkiezingen ligt al het verkeer stil. Als er toch bussen rijden kan het zijn dat mensen de bus stoppen en hem in de fik steken. Veel winkels waren ook dicht op deze dag. Toen de verkiezingen voorbij waren hoorde we veel muziek en liepen er allemaal mensen over straat met de vlaggen van de partij die had gewonnen.

Het is ook best raar hoe snel we gewend zijn aan alles hier. We staan er niet meer van te kijken dat er koeien over straat lopen of op de weg liggen. Ze liggen vaak in de weg, maar he dan lopen wij er wel omheen. De koeien zijn hier zo mensenschuw dat ze niet opstaan. Alle auto's en motors rijden er ook gewoon omheen. Het verkeer is een zootje ongeregeld. Niet gek dus dat er zoveel botbreuken binnenkomen. Er zijn volgens mij niet echt regels. Wel dat je aan een bepaalde kant van de weg moet blijven, maar dat is het ook. Een kruispunt is een drama. Is het ieder voor zich en maar hopen dat je het haalt tot de kant waar je heen moet. De auto's hebben hier echter niet veel deuken. Het moet dus wel heel veel goed gaan. Iedereen gooit ook alles op straat hier (wat overigens wel elke ochtend weer schoon is) en dat de stroom valt uit om de zoveel tijd. Het uitzicht op de Himalaya waar je ook staat is ook bijna normaal geworden. Dit blijft natuurlijk super mooi en bijzonder, maar is al bijna normaal. Het hoort er allemaal bij. In Nederland zou ik hier allemaal van staan te kijken en dat deed ik in het begin hier ook. Nu is het bijna 'normaal'.